بررسی عوارض کانولاسیون شریان رادیال

سابقه و هدف: امروزه کانولاسیون شریانی بمنظور پایش مستقیم و مداوم فشار خون شریانی کاربرد وسیعی بویژه در جراحی قلب دارد که این روش در عین مفید بودن ممکن است عوارضی را نیز بدنبال داشته باشد. این مطالعه بمنظور تعیین میزان بروز بعضی از عوارض کانولاسیون شریان رادیال (ترومبوط شریانی-هماتوم و حساسیت محل کانولاسیون) انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع آینده نگر با نمونه گیری تدریجی (consequential) بر روی 139 بیمار مراجعه کننده به بیمارستان دکتر حشمت رشت طی آبان 1381 الی اردیبهشت 1382 که تحت کانولاسیون شریانی نیز قرار گرفته اند می باشد. براساس فرم مشاهده و با استفاده از تست آلن (allens test) عوارض مورد مطالعه بررسی و تحلیل آماری توسط آزمون t، کای دو و مک نمار انجام شد. یافته ها: از کل افراد مورد مطالعه، 68.2% مرد و 31.7% زن بودند. میزان بروز ترومبوز شریان رادیال در روز سوم بعد از کانولاسیون 43.9%، هماتوم و حساسیت اطراف محل کانولاسیون در همان روز بترتیب 38.8 و 16.5 درصد بوده است. این عوارض در روز هفتم بعد از کانولاسیون بترتیب به 7.2، 5 و 1.4 درصد رسید و تفاوت معنی داری بین بروز عوارض در روزهای مختلف بعد از کانولاسیون وجود داشته است (p<0.05). نتایج نشان داد که بین میزان بروز ترومبوز شریانی با زمان تست آلن و همچنین بین میزان بروز هماتوم و ترومبوز ارتباط معنی دار وجود داشته (p<0.05)، اما بین بروز عوارض مورد مطالعه و جنس، همچنین بین بروز ترومبوز رادیال و اندازه شریان (باتوجه به محیط مچ) ارتباط معنی داری مشاهده نشد. نتیجه گیری: مطالعه فوق نشان می دهد که علیرغم بروز نسبتا بالای عوارض کانولاسیون شریان رادیال، این عوارض بسرعت کاهش می یابند و خطر جدی و مهمی برای بیمار ندارند و این روش می تواند بعنوان یک روش نسبتا بی خطر و پرفایده تلقی شود.